duz-çörək

duz-çörək
is.
1. Duz və çörək. Ağsaqqal- cavan, qoca-qarı, gəlin-qız hamı əllərində duz-çörək altdan-yuxarı çıxmağa başladı. Ə. Vəl..
2. məc. Yaşama vəsaiti, dolanacaq üçün zəruri olan şeylər; çörək, yemək-içmək.
◊ Duz-çörək basmaq – dostluğa zidd iş görmək, dostluğa xəyanət etmək, sədaqəti pozmaq. Duz-çörək gözündən gəlsin! – qarğış ifadəsi. <Sənəm:> Əlimlə sənə verdiyim duz-çörək sənin gözündən gəlsin! Ə. H.. Duz-çörək haqqı – and ifadəsi. Duz-çörək itirmək – edilən yaxşılıq qarşısında pislik etmək, yaxşılığı yaddan çıxarmaq, vəfasızlıq etmək. Duz-çörək kəsmək (bəzən «bir yerdə», «bir süfrədə» sözləri ilə) – dostluq etmək. Atan Hacı Cəfər ilə duz-çörək kəsmişəm, özü də çox dindar bir kişidir. S. S. A.. Onlar . . bir süfrədə oturub duzçörək kəsmişdilər. S. R.. <Ballı:> Biz Alxanla . . duz-çörək kəsmişik. İ. Ə.. Duz-çörək tökmək – bax duz-çörək itirmək. <Hafizə xanım:> Mən duz-çörək tökən adamı saxlamaram. Ə. H.. Duzçörək yemək – bax duz-çörək kəsmək.

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • duz — is. 1. Xörəyi dada gətirmək üçün ona qatılan kəskin dadlı, şor ağ kristal maddə. Xörək duzu. Daş duzu – bax daşduz. . . Duzu dağlardan daş kəsən kimi kəsirlər ki, belə duza daş duzu deyirlər. H. Z.. Dəniz duzu – dəniz suyunu buxarlandırma yolu… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • çörəkxana — is. Çörək bişirilən müəssisə. Kənd çörəkxanası. – Bəşirli gülümsündü: – . . bir çörəkxana düzəltsələr yaxşı olar. Ə. Vəl …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ayaq — 1. is. 1. İnsan və heyvanın yeriməsinə xidmət edən bədən üzvü. Balaca ayaq. Qarın üstündə heyvan ayağının izi var. Ayaq barmaqları. – Təkərlərin səsi, atların ayaqlarının tappıltısı meşələrə səs salırdı. N. N.. Fərraşlar Məşədi Həsəni yıxıb… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • nanü nəmək — f. duz çörək …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • nəməknaşünas — f. If duz çörək itirən; nankor …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • ayaqlamaq — f. 1. Tapdalamaq, tapdalayıb əzmək, ayaqları altında əzmək, ayağı ilə məhv etmək, xarab etmək. Əkini ayaqlamaq. Güllüyü ayaqlamaq. Otu ayaqlamaq. // Məc. mənada. Avropanı ayaqlayıb gələn düşmən hələ bu cür inadlı müqavimətə rast gəlməmişdi. Ə. Ə …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bel — 1. is. 1. Bədənin ortası, qurşaq bağlanan yeri. İncə bel. Beli ağrımaq. Belinə qayış bağlamaq. Belə qədər suya girmək. – Bu süngünü onlar sağ tərəfdən bel qayışlarından asmışdılar. Ə. Ə.. Belində qəbzəli xəncər olan bir kişi içəri girdi. İ. Ə.. 2 …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • nankor — sif. və is. <fars.> Yaxşılıq bilməyən, haqq say itirən, yaxşılığı yerə vuran, duz çörək itirən. <Şeyx Hadi:> Mərvan! Görmədim mən sənin qədər nankor; Bir gözün kor deyil ki, vicdan kor! H. C.. <Gileygüzarov:> Mən bu hekayəni… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”